یکی از ابزارهایی که میتواند به داد سرمایهپذیران برسد، جذب سرمایهگذاران خرد یا تامین مالی جمعی است که بتوانند سرمایه جذب شده را بعنوان سرمایه در گردش در چرخه اقتصادی کسبوکار خود وارد کنند.تامین مالی جمعی به فرآیندی اطلاق میشود که طی آن سرمایه مورد نیاز از طریق سرمایهگذاریهای خرد و عموما با مشارکت تعداد زیادی سرمایهگذار با ماهیت حقیقی یا حقوقی جمعآوری میشود. وجود رکن سومی در این فرآیند لازم است که یک پلتفرم یا سکو است. مدلهای تامین مالی جمعی عبارتست از مدل مبتنی بر سهام، وام، پاداش و مدلهای اهدایی یا خیریه. در دستورالعمل منتشر شده از سوی فرابورس ایران، به مدل مبتنی بر سهام اشاره شده است که طبق آن، سرمایهگذاران به ازای سرمایه خود، گواهی شراکت در طرح دریافت میکنند. معامله این گواهیها معاف از مالیات است و متقاضیان تامین سرمایه لازم است، خود به میزان 10 درصد در طرح سرمایهگذاری کنند که به ازای آن در سود طرح شراکت ندارند. در این مدل، کنترل و مدیریت کسبوکار در اختیار ایدهپردازان و بنیانگذاران باقی میماند.سقف تامین مالی از این روش طبق آخرین ابلاغیه فرابورس، 250 میلیارد ریال بوده که تعریف این مبلغ در طرح صرفا برای سکوهایی با عمر بیش از 6 ماه و تعداد طرح موفق بیش از 10 تا امکانپذیر است. در غیر این صورت سقف مجاز تامین مالی جمعی، 150 میلیارد ریال خواهد بود.طبق تجربیات، مدت زمان درخواست متقاضی به عامل تامین مالی تا زمان رسیدن مبلغ به دست آن، حدود یک ماه به طول میانجامد. در این مدت، ارزیابی طرح از طریق نهاد مالی فرابورس و نهاد ضمانتکننده انجام میشود.
