رایانش زیستی استفاده از روشهای تئوری و تحلیل داده، مدلسازی ریاضی و تکنیکهای شبیه‌سازی کامپیوتری در مطالعه محیط‌های زیستی، رفتاری و سیستمهای اجتماعی است. این شاخه که یک شاخه بین‌رشته‌ای بوده، شامل علوم کامپیوتر، ریاضیات کاربردی، آمار، زیست‌شیمی، شیمی، فیزیک زیستی، زیست‌شناسی مولکولی، ژنتیک، ژنومیک، بومشناسی، تکامل، آناتومی، علم اعصاب و مصورسازی است. قبل از استفاده از رایانش زیستی دانشمندان توانایی استفاده از داده‌های با حجم بالا را نداشتند. رایانش زیستی با بیوانفورماتیک شباهت‌های زیادی دارد و حتی بسیاری این دو را به‌جای یکدیگر نیز به کار می‌برند. تنها تفاوت عمدهای که این دو با یکدیگر دارند تأکید زیاد رایانش زیستی به بحث محاسباتی بوده درحالیکه بیوانفورماتیک بیشتر بر بحث بیولوژیک تأکید دارد. بیوانفورماتیک از سال 1411 شروع به توسعه کرد. استفاده از اطلاعات زیستی برای توسعه دیگر بخشها باعث شد تا زیست‌شناسان به فکر استفاده از کامپیوتر برای تحلیل داده‌های با حجم بالا بیافتند. در سال 1482 اطلاعات توسط کارتهای پانچ بین دانشمندان به اشتراک گذاشته می‌شد. حجم اطلاعات به اشتراک گذاشته‌ شده اواخر دهه 1481 به شکل نمایی افزایش پیدا کرد. در نتیجه باید روشهای کامپیوتری جدیدی برای تحلیل و تفسیر اطلاعات مربوطه به وجود می آمد.

برای مطالعه ادامه گزارش اینجا را بزنید